Spor Spor ve Daha Çok Spor

Anne olalı tam 7 yıl oldu. Alp, en güzel yıllarım, en coşkuyla yaşadığım duygularım ve hayatta anlam kazanmam için bana hediye gibi gelmiş bir mucize sanki. O doğduğunda dünyam değişti. Üniversite yıllarında, mezun olursam bana araba alacak olan dedemi, “Bunun altında bir de araba olursa, yüzünü akşam bile göremeyiz!” diyerek engelleyen babamı bile haksız çıkaracak bir evreye geçtim Alp’le. Daha evcimen, daha aileci ve daha uslu bi kadın oldum 😀

O, okula başlayana kadar da varım yoğum O oldu. Sonra bir gün… Tabi 5 yıl sonra bir gün…

Alp okula başladı!

Ben, afedersiniz mala döndüm. İpini koparmış köpek n’apar? Kaçar. Ben kaçamadım. Kaldım öyle. “Napıyodum acaba ya 5 yıl önce?” , “Tekken nereye gidiyodum ki?” ,  “Çocuk parkı kalabalık mı acaba? Alp okulda. Napıcam ki parkta!” , “Kim müsaittir ki acaba?” , “Genelde de hep eve çağırıyorum insanları, aman yeter ki Alp keyifle oynasın. Dışarda huzursuz olmasın diye.” ……. Günlerim böyle geçti.

Birkaç gün okulun yakınlarında da bekledim bu arada. Abi sen hep bu anı mı bekledin? 5 yıl boyunca 7/24 g*t g*teyken, 1 kez bile ağlamadın mı okulda “ANNNEEEEEEE!” diye! Meğersem onun bile ihtiyacı varmış kendi hayatı olmasına. Özgürlüğe…

Günler sonra düzene herkes alıştı tabi…

Alp’in 15:45’e kadar okulda olması da benim hayatımda güzel başlangıçlar yapmama vesile oldu. Önce sporla başladım. Şu an böyle basit bir şeymiş gibi yazıyorum ama haftanın 2 günü, ayda 8 gün sırf meşgale olsun diye yaptığım şey, benim için vazgeçilmez bir hal aldı. 2’lerden haftada 3’lere çıkan ders sayısı şimdilerde aylık 20 derslere ulaştı. Hastalık, aksilik vs olmadığı sürece…

Egzersiz, zihnin aynasıdır; bedenin gücü, ruhun gücünü gösterir.

Ve ben bu süreçte yine bi değiştim. Kendime olan güvenim arttı, daha enerjik, daha aktif bir hayatım olmaya başladı. Yorgunluktan, nerde olsa kıvrılıp uyuduğum halimden, sabahları 6:00’da kalkıp, geceleri 2:00’lerde 3:00’lerde uyuyan biri oldum. (Say Maşallah)

Giydiğim kıyafetleri daha bi yakıştırmaya başladım kendime. Duruşum değişti, vücudum şekillendi, pozitif her yorumu teşekkür ederek karşılar oldum. Çünkü artık gerçekten bedenimi de kendimi de çok sever hale geldim. Bu övgülere layığız 😀 Tabi ki övgülerin en büyüğü de Personal Trainer’ıma. Onun emekleri sayesinde bu kadar bağlandım ve azimle devam ettim antremanlarıma. Teşekkürler Ali Hocam 🙂 

Öven ve söven herkese teşekkürler…