Kendimden Beklemediğim Halde…

Oldum olası çok anaç bir yapım var. Herhalde abla olmanın getirdiği bir sorumluluk bu. Kız kardeşime karşı ne kadar hassassam, arkadaşlarıma karşı da hep korumacı, sahiplenici biriyim. Bunun zararını kimi zaman çok ama çok görmüş olsam da…

Buymuşum demek ki.

Okul hayatım boyunca (ortaokul,lise ve üniversite) hep birilerinin götünü topladım, eksiğini giderdim, hatalarını telafi ettim ve onların karşısındaki her zorluğa göğüs gerdim. Bu konuda maddi manevi sömürülmüş olabilirim 😀 Yine de helal-i hoş olsun. Masamdan çok insan eksilse de, eksilenlerin yerini daha sağlam bir şekilde dolduracak insanlar oturdu yerlerine…

Hele de 30umdan sonra, o masadan kalkamayanlarla ben kaldık. Çok değiştim ama… İnsanlar mı, yapılanlar mı, yaşadığım duygu yoğunlukları mı bilmiyorum ama birilerine karşı gösterdiğim hassasiyet ve o korumacılık bile köreldi içimde. Ya daha az üzülür ya da bazen de hiç şeyine bile takmayan bi insan oldum. ( Kafasına takmayan 😀 )

Hiç beklenti…

Eskiden aranmayı, sevilmeyi, iyiliğime karşılık iyiliği beklerken şimdi ise hiç bir beklentiye girmez oldum. Kendimle barıştım demeyi çok isterdim ama kendimle sürekli savaştığım için, daha huzur içinde yaşayabildiğim bir ben yarattım. Ya da el birliğiyle yarattık.

Dün akıllıydım, dünyayı değiştirmek istedim. Bugün ise bilgiliyim, kendimi değiştiriyorum

Birini çok severken beni sevsin diye beklemiyorum artık. Sen armudu seviyorsun diye, armudun da seni sevmesini bekleyemezsin sonuçta. Hiç ama hiç anneler günümü kutlamayacak bi insana, sırf kedisi ya da köpeği var diye bir kutlama mesajı atarken, belki o da bi gün benimkini kutlar diye düşünmüyorum. İçimden öyle geldi, yaptım ve bitti. Ucu açık bırakılan her beklenti, daha da yıpratıyormuş insanı. Kafandaki kuruntularından, istek ve arzularından, biraz da çıkarcı bir hale dönüşen o ilişki karmaşasından kurtulmak için en iyi yöntemmiş, beklememek.

Biri beni görsün diye değil de zaten olması gerektiği gibi ayna karşısındaki yansımandan bile tatmin olmak gibi… Önce kendimizi sevelim ki, karşı tarafa aksi bir seçenek sunmayalım 🙂 Biz buna değeriz…